Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ
Πάνω από 300 νεκροί και 1500 τραυματίες στη νέα εισβολή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας. Με πρόφαση κάποιες ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ, απελευθερωμένες από το «βάρος» της εκεχειρίας (που έληξε), οι ισραηλινές δυνάμεις επιδίδονται σε ένα από τα πιο άγρια εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπράξει σε όλη την ιστορία του παλαιστινιακού ζητήματος.
Η περικύκλωση και ο κατακερματισμός των παλαιστινιακών εδαφών από τους εποικισμούς, τα τείχη, η καταστροφή των υποδομών, η μετατροπή της Γάζας σε κλειστό στρατόπεδο συγκέντρωσης, η πείνα, η ανεργία, βρίσκουν την πιο ακραία τους μορφή με το νέο στυγερό έγκλημα πολέμου: τις φονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού κράτους. Είναι τα επιμέρους κομμάτια που συνδέουν το πάζλ της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή με τα σχέδια των Αμερικάνων αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «Νέα Μέση Ανατολή». ΗΠΑ και Ε.Ε. γνώριζαν εκ των προτέρων το επικείμενο έγκλημα, το στήριξαν, αλλά και έσπευσαν να δηλώσουν την υποστήριξη τους στο Ισραήλ αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς.
Ο κύριος Ομπάμα δήλωσε αλληλέγγυος με τους σύμμαχους Ισραηλινούς, ενώ η Ε.Ε. -δια στόματος Σαρκοζί και Σολάνα-, τάχτηκε με το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζει (!) τον εαυτό του, μετατρέποντας τον θύτη σε θύμα. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Άραβες εμίρηδες και σεΐχηδες, αρνούνται να καταδικάσουν δια μέσου του Αραβικού Συνδέσμου την φονική επίθεση.
Η ελληνική κυβέρνηση, της μηδενικής ανοχής στον «εσωτερικό εχθρό», δηλώνει πως καταδικάζει την κλιμάκωση της βίας από όπου κι αν προέρχεται! Δηλώνει ουσιαστικά πως φταίει για όλα η Χαμάς, «αναγκάζοντας» το Ισραήλ να επέμβει! Οι διακρατικές συμφωνίες, τα κοινά συμφέροντα, οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, η προμήθεια τόνων χημικών και δακρυγόνων από το Ισραήλ για τις ανάγκες καταστολής της ελληνικής εξέγερσης χαράζουν τη γραμμή της αμέριστης αλληλεγγύης της κυβέρνησης των δολοφόνων και του ελληνικού κράτους στους δολοφόνους του Ισραήλ.
Η αντιμετώπιση του εχθρού είναι κοινή σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ελληνικό κράτος, ισραηλινό κράτος και διαφοροποιείται μόνο στις παραλλαγές της: πογκρόμ και άγρια καταστολή, δολοφονίες, τραυματισμοί, συλλήψεις, βασανισμοί ενάντια σε όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι. Η στοίχιση του ελληνικού κράτους με το έγκλημα στη λωρίδα της Γάζας, φάνηκε περίτρανα χθες με την άγρια καταστολή της διαδήλωσης έξω από την ισραηλινή πρεσβεία και τις συγκρούσεις που επακολούθησαν. Με το ξύλο, τις συλλήψεις και τον όγκο των χημικών που ρίχθηκαν – αυτά που πρόσφατα παρέλαβαν τα σώματα καταστολής από το Ισραήλ.
Με την εξέγερση της ελληνικής νεολαίας και την τεράστια κοινωνική έκρηξη να είναι ακόμα σε εξέλιξη, μπορούμε να λέμε πως δεν υπάρχουν πολλά να κάνουμε; Το σύνθημα που ακούστηκε τόσο πολύ τις τελευταίες μέρες, έλεγε «Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, έχουμε εξέγερση!». Πρέπει, οι λαϊκές μάζες, οι εργαζόμενοι και η νεολαία που βγήκαν στο προσκήνιο και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής σε όλη τη διάρκεια του Δεκέμβρη να απαντήσουν ξανά δυναμικά.
Δεν έχουμε πρωτοχρονιά, έχουμε πόλεμο. Αυτό το ένιωσαν στο πετσί τους οι νεκροί, τραυματίες και διωκόμενοι Παλαιστίνιοι.
Καμιά ειρήνη με τις κυβερνήσεις και τα κράτη των δολοφόνων!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΑΥΡΙΟ 31/12 ΣΤΙΣ 23:00
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Η περικύκλωση και ο κατακερματισμός των παλαιστινιακών εδαφών από τους εποικισμούς, τα τείχη, η καταστροφή των υποδομών, η μετατροπή της Γάζας σε κλειστό στρατόπεδο συγκέντρωσης, η πείνα, η ανεργία, βρίσκουν την πιο ακραία τους μορφή με το νέο στυγερό έγκλημα πολέμου: τις φονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού κράτους. Είναι τα επιμέρους κομμάτια που συνδέουν το πάζλ της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή με τα σχέδια των Αμερικάνων αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «Νέα Μέση Ανατολή». ΗΠΑ και Ε.Ε. γνώριζαν εκ των προτέρων το επικείμενο έγκλημα, το στήριξαν, αλλά και έσπευσαν να δηλώσουν την υποστήριξη τους στο Ισραήλ αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς.
Ο κύριος Ομπάμα δήλωσε αλληλέγγυος με τους σύμμαχους Ισραηλινούς, ενώ η Ε.Ε. -δια στόματος Σαρκοζί και Σολάνα-, τάχτηκε με το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζει (!) τον εαυτό του, μετατρέποντας τον θύτη σε θύμα. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Άραβες εμίρηδες και σεΐχηδες, αρνούνται να καταδικάσουν δια μέσου του Αραβικού Συνδέσμου την φονική επίθεση.
Η ελληνική κυβέρνηση, της μηδενικής ανοχής στον «εσωτερικό εχθρό», δηλώνει πως καταδικάζει την κλιμάκωση της βίας από όπου κι αν προέρχεται! Δηλώνει ουσιαστικά πως φταίει για όλα η Χαμάς, «αναγκάζοντας» το Ισραήλ να επέμβει! Οι διακρατικές συμφωνίες, τα κοινά συμφέροντα, οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, η προμήθεια τόνων χημικών και δακρυγόνων από το Ισραήλ για τις ανάγκες καταστολής της ελληνικής εξέγερσης χαράζουν τη γραμμή της αμέριστης αλληλεγγύης της κυβέρνησης των δολοφόνων και του ελληνικού κράτους στους δολοφόνους του Ισραήλ.
Η αντιμετώπιση του εχθρού είναι κοινή σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ελληνικό κράτος, ισραηλινό κράτος και διαφοροποιείται μόνο στις παραλλαγές της: πογκρόμ και άγρια καταστολή, δολοφονίες, τραυματισμοί, συλλήψεις, βασανισμοί ενάντια σε όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι. Η στοίχιση του ελληνικού κράτους με το έγκλημα στη λωρίδα της Γάζας, φάνηκε περίτρανα χθες με την άγρια καταστολή της διαδήλωσης έξω από την ισραηλινή πρεσβεία και τις συγκρούσεις που επακολούθησαν. Με το ξύλο, τις συλλήψεις και τον όγκο των χημικών που ρίχθηκαν – αυτά που πρόσφατα παρέλαβαν τα σώματα καταστολής από το Ισραήλ.
Με την εξέγερση της ελληνικής νεολαίας και την τεράστια κοινωνική έκρηξη να είναι ακόμα σε εξέλιξη, μπορούμε να λέμε πως δεν υπάρχουν πολλά να κάνουμε; Το σύνθημα που ακούστηκε τόσο πολύ τις τελευταίες μέρες, έλεγε «Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, έχουμε εξέγερση!». Πρέπει, οι λαϊκές μάζες, οι εργαζόμενοι και η νεολαία που βγήκαν στο προσκήνιο και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής σε όλη τη διάρκεια του Δεκέμβρη να απαντήσουν ξανά δυναμικά.
Δεν έχουμε πρωτοχρονιά, έχουμε πόλεμο. Αυτό το ένιωσαν στο πετσί τους οι νεκροί, τραυματίες και διωκόμενοι Παλαιστίνιοι.
Καμιά ειρήνη με τις κυβερνήσεις και τα κράτη των δολοφόνων!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΑΥΡΙΟ 31/12 ΣΤΙΣ 23:00
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ THE MALL
To Mall αποτελεί ένα σύγχρονο μνημείο αυθαιρεσίας. Πάνω σε μία έκταση που προοριζόταν για πάρκα και σχολεία, ξεφύτρωσε το μεγαλύτερο αυθαίρετο εμπορικό κέντρο στα Βαλκάνια. Ένας περίκλειστος ναός που ενώ υμνεί τη δύναμη του κέρδους, πλήττει το μικρό εμπόριο στις γειτονιές, το περιβάλλον και τα δικαιώματα όλων μας στο δημόσιο χώρο.
Αυτό το Δεκέμβρη η βιτρίνα του Mall ράγισε από το βάρος της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής εξέγερσης. Έξω από κάθε Mall η κοινωνία μαστίζεται από την ανεργία, την ακρίβεια, την ανασφάλεια και ο κόσμος κατακλύζεται από αισθήματα οργής για την ωμή κρατική βία και την καταστολή. Μέσα όμως στους γυάλινους πύργους συνεχίζεται χωρίς διακοπή το παραμύθι του ‘lifestyle’.
Καταναλώνοντας προϊόντα, διασκέδαση και επικοινωνία γινόμαστε οι ‘ήρωες’ ενός προκατασκευασμένου παραμυθιού που ζούμε με εορτοδάνεια. Αλλά το εορταστικό περιτύλιγμα κρύβει, μεταξύ άλλων, συνθήκες υπερεκμετάλλευσης εργατών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις στηρίζονται στην παιδική εργασία και την πολιτική καταπίεση.
Στη Βαβυλωνία του Mall το προϊόν είμαστε όλοι εμείς - οι καταναλωτές πελάτες του. Στο χώρο αυτό η κατανάλωση μετατρέπεται σε θεατρική διανομή ρόλων. Εμείς διαλέγουμε ένα ρόλο και η αγορά μας προμηθεύει με τα απαραίτητα αξεσουάρ, τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Πρόκειται όμως για άλλη μία μορφή ψυχικής βίας που ασκείται με μεθόδους μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων και μας υποβαθμίζει σε παθητικούς καταναλώτες που αγοράζουν εμπειρίες σε τιμή ευκαιρίας.
Αντί να καταναλώνουμε παθητικά είναι ώρα να δράσουμε δημιουργικά.
Να αυτο-οργανωθούμε, να διεκδικήσουμε ξανά το συλλογικό χώρο και χρόνο, να συναντηθούμε ξανά στους δρόμους και τις πλατείες.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών
Για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη
Αυτό το Δεκέμβρη η βιτρίνα του Mall ράγισε από το βάρος της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής εξέγερσης. Έξω από κάθε Mall η κοινωνία μαστίζεται από την ανεργία, την ακρίβεια, την ανασφάλεια και ο κόσμος κατακλύζεται από αισθήματα οργής για την ωμή κρατική βία και την καταστολή. Μέσα όμως στους γυάλινους πύργους συνεχίζεται χωρίς διακοπή το παραμύθι του ‘lifestyle’.
Καταναλώνοντας προϊόντα, διασκέδαση και επικοινωνία γινόμαστε οι ‘ήρωες’ ενός προκατασκευασμένου παραμυθιού που ζούμε με εορτοδάνεια. Αλλά το εορταστικό περιτύλιγμα κρύβει, μεταξύ άλλων, συνθήκες υπερεκμετάλλευσης εργατών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις στηρίζονται στην παιδική εργασία και την πολιτική καταπίεση.
Στη Βαβυλωνία του Mall το προϊόν είμαστε όλοι εμείς - οι καταναλωτές πελάτες του. Στο χώρο αυτό η κατανάλωση μετατρέπεται σε θεατρική διανομή ρόλων. Εμείς διαλέγουμε ένα ρόλο και η αγορά μας προμηθεύει με τα απαραίτητα αξεσουάρ, τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Πρόκειται όμως για άλλη μία μορφή ψυχικής βίας που ασκείται με μεθόδους μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων και μας υποβαθμίζει σε παθητικούς καταναλώτες που αγοράζουν εμπειρίες σε τιμή ευκαιρίας.
Αντί να καταναλώνουμε παθητικά είναι ώρα να δράσουμε δημιουργικά.
Να αυτο-οργανωθούμε, να διεκδικήσουμε ξανά το συλλογικό χώρο και χρόνο, να συναντηθούμε ξανά στους δρόμους και τις πλατείες.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών
Για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΗΣΑΠ
Σήμερα 27/12 καταλάβαμε τα κεντρικά γραφεία του ΗΣΑΠ σαν μια πρώτη απάντηση απέναντι στην δολοφονική επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι στο πρόσωπο η Κωνσταντίνα Κούνεβα στις 23/12/2008 ενώ γύριζε από την δουλειά της.
ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Η Κωνσταντίνα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του Ευαγγελισμού με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.
Ποια είναι η Κωνσταντίνα; Και γιατί χτυπήθηκε;
Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια, γνωστή για τη στάση της σε πολλά αφεντικά. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με ην εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ» διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 ύστερα από καταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα - ίσα.
Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας.
Ειδικά στην «ΟΙΚΟΜΕΤ», μια πανελλαδική εταιρεία καθαρισμού και υπενοικίασης εργατών, ιδιοκτησίας Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που απασχολεί «επίσημα» 800 εργαζόμενους (οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μιλούν τουλάχιστον για διπλάσιους ενώ τα τελευταία 3 χρόνια έχουν περάσει πάνω από 3000), η εργοδοτική παρανομία αποτελεί καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να υπογράφουν λευκές συμβάσεις, οι οποίες δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια τους. Δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.
Τι σχέση έχει όμως η ΟΙΚΟΜΕΤ με τον ΗΣΑΠ;
Η ΟΙΚΟΜΕΤ έχει αναλάβει εργολαβικά την καθαριότητα του ΗΣΑΠ (αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων) επειδή μπορεί και «προσφέρει» το φτηνότερο πακέτο με τους μέγιστους όρους εκμετάλλευσης και υποτίμησης της εργασίας. Ένα τέτοιο καθεστώς «προσφοράς και ζήτησης» έχει οργανωθεί βάσει δημόσιων οργανισμών ένας από τους οποίους είναι και ο ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ είναι συνένοχος στη διατήρηση αυτού του καθεστώτος άγριας εκμετάλλευσης παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες που είχαν γίνει από την πλευρά του σωματείου.
Η δολοφονική επίθεση ενάντια στη συναδέλφισσά μας είχε χαρακτήρα εκδίκησης και παραδειγματισμού.
Ο στόχος δεν ήταν τυχαίος: Γυναίκα, μετανάστρια, μάχιμη συνδικαλίστρια, μητέρα ανήλικου παιδιού, όσο πιο ευάλωτη στα μάτια των αφεντικών.
Ο τρόπος δεν ήταν τυχαίος: Έρχεται από «σκοτεινές» εποχές και με σκοπό να σημαδέψει, να παραδειγματίσει και να τρομοκρατήσει.
Ο χρόνος δεν ήταν τυχαίος: Τη στιγμή που ΜΜΕ, κόμματα, εκκλησία, επιχειρηματίες και εργατοπατέρες προσπαθούν να λοιδορήσουν το κίνημα της κοινωνικής έκρηξης, που η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου μετασκευάζεται σε εξοστρακισμό, η επίθεση στην Κωνσταντίνα περνάει στα ψιλά.
Η εργοδοτική δολοφονική επίθεση ήταν προσεκτικά μελετημένη.
Η Κωνσταντίνα ήταν μία από εμάς. Ο αγώνας της για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι και ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.
Η επίθεση στην Κωνσταντίνα μας σημάδεψε όλους: Στη μνήμη μας, από τα ρατσιστικά πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιθέσεις παρακρατικών, τα εργατικά ατυχήματα, τις κρατικές δολοφονίες, τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας, τις διώξεις, τις απολύσεις και την τρομοκρατία δείχνοντας το μακρύ δρόμο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.
Στην καρδιά μας που πλημμυρίζει από θλίψη και οργή και μας αφήνει μια φράση μόνο:
OΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ
Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Η Κωνσταντίνα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του Ευαγγελισμού με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.
Ποια είναι η Κωνσταντίνα; Και γιατί χτυπήθηκε;
Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια, γνωστή για τη στάση της σε πολλά αφεντικά. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με ην εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ» διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 ύστερα από καταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα - ίσα.
Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας.
Ειδικά στην «ΟΙΚΟΜΕΤ», μια πανελλαδική εταιρεία καθαρισμού και υπενοικίασης εργατών, ιδιοκτησίας Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που απασχολεί «επίσημα» 800 εργαζόμενους (οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μιλούν τουλάχιστον για διπλάσιους ενώ τα τελευταία 3 χρόνια έχουν περάσει πάνω από 3000), η εργοδοτική παρανομία αποτελεί καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να υπογράφουν λευκές συμβάσεις, οι οποίες δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια τους. Δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.
Τι σχέση έχει όμως η ΟΙΚΟΜΕΤ με τον ΗΣΑΠ;
Η ΟΙΚΟΜΕΤ έχει αναλάβει εργολαβικά την καθαριότητα του ΗΣΑΠ (αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων) επειδή μπορεί και «προσφέρει» το φτηνότερο πακέτο με τους μέγιστους όρους εκμετάλλευσης και υποτίμησης της εργασίας. Ένα τέτοιο καθεστώς «προσφοράς και ζήτησης» έχει οργανωθεί βάσει δημόσιων οργανισμών ένας από τους οποίους είναι και ο ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ είναι συνένοχος στη διατήρηση αυτού του καθεστώτος άγριας εκμετάλλευσης παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες που είχαν γίνει από την πλευρά του σωματείου.
Η δολοφονική επίθεση ενάντια στη συναδέλφισσά μας είχε χαρακτήρα εκδίκησης και παραδειγματισμού.
Ο στόχος δεν ήταν τυχαίος: Γυναίκα, μετανάστρια, μάχιμη συνδικαλίστρια, μητέρα ανήλικου παιδιού, όσο πιο ευάλωτη στα μάτια των αφεντικών.
Ο τρόπος δεν ήταν τυχαίος: Έρχεται από «σκοτεινές» εποχές και με σκοπό να σημαδέψει, να παραδειγματίσει και να τρομοκρατήσει.
Ο χρόνος δεν ήταν τυχαίος: Τη στιγμή που ΜΜΕ, κόμματα, εκκλησία, επιχειρηματίες και εργατοπατέρες προσπαθούν να λοιδορήσουν το κίνημα της κοινωνικής έκρηξης, που η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου μετασκευάζεται σε εξοστρακισμό, η επίθεση στην Κωνσταντίνα περνάει στα ψιλά.
Η εργοδοτική δολοφονική επίθεση ήταν προσεκτικά μελετημένη.
Η Κωνσταντίνα ήταν μία από εμάς. Ο αγώνας της για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι και ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.
Η επίθεση στην Κωνσταντίνα μας σημάδεψε όλους: Στη μνήμη μας, από τα ρατσιστικά πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιθέσεις παρακρατικών, τα εργατικά ατυχήματα, τις κρατικές δολοφονίες, τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας, τις διώξεις, τις απολύσεις και την τρομοκρατία δείχνοντας το μακρύ δρόμο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.
Στην καρδιά μας που πλημμυρίζει από θλίψη και οργή και μας αφήνει μια φράση μόνο:
OΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ
Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
