Εδώ και σχεδόν 11 μήνες, από τις 14 Δεκέμβρη του 2008, ανένταχτοι ενεργοί πολίτες μαζί με πολιτικές, δημοτικές και κινηματικές συλλογικότητες καταλάβαμε το κτίριο του «Γαλαξία», στην κεντρική πλατεία της πόλης μας. Το χώρο που σκόπιμα, εδώ και 10 χρόνια, η δημοτική αρχή είχε εγκαταλείψει.
Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης που πυροδότησε η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από την αστυνομία τον περασμένο Δεκέμβρη, η κατάληψη λειτούργησε ως ανεξάρτητο κέντρο πληροφόρησης και δράσης. Σημαντικοί σταθμοί εκείνης της περιόδου ήταν οι μαζικές εκδηλώσεις και δράσεις για ζητήματα όπως η δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, η αλληλεγγύη στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη κ.α..
Μέσα στο Φλεβάρη, μετά από μια μαζική λαϊκή συνέλευση, αποφασίσαμε τη μετατροπή του χώρου σε αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο, μη εμπορευματικού χαρακτήρα. Στην κατεύθυνση αυτή δεκάδες συμπολίτες, μας σε εθελοντική βάση, προσπάθησαν να μετατρέψουν ένα γιαπί χωρίς υποδομές σε φιλόξενο χώρο. Ήδη από τις αρχές Μάρτη σταμάτησε η κατάληψη στέγης (βραδινή παραμονή εντός του χώρου) και ο Γαλαξίας λειτουργούσε πλέον ως ανοικτός δημόσιος χώρος συνάντησης ανθρώπων και κινημάτων, ως χώρος δημόσιας διαβούλευσης για πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα.
Με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, στις εβδομαδιαίες ανοιχτές συνελεύσεις, αποφασίζαμε για τις δραστηριότητες και τις πρωτοβουλίες. Ομάδες εργασίας, σε εθελοντική βάση, έδιναν σχεδόν καθημερινά ζωή στον χώρο διοργανώνοντας προβολές ταινιών, παιδικές δραστηριότητες, συναυλίες, λαϊκά γλέντια, εκθέσεις ζωγραφικής, μαθήματα ξένης γλώσσας, υπολογιστών, μαγειρικής, χαριστικά παζάρια. Πραγματοποιήθηκαν σημαντικές εκδηλώσεις και παρεμβάσεις για διεθνή και εργασιακά θέματα, για τους μετανάστες μικροπωλητές, για τους δημόσιους χώρους, για την επιστήμη και την ιστορική μνήμη. Φιλοξενήθηκαν συνελεύσεις εργαζομένων υπό καθεστώς απόλυσης καθώς και εκδήλωση από Μη Κυβερνητική Οργάνωση για τη Γάζα.
Παρά τις πιέσεις, από την ακροδεξιά και το δημοτικό και πολιτικό κατεστημένο, κατορθώσαμε ακόμα και μέσα στον Αύγουστο να κρατάμε το χώρο ανοικτό. Όλο αυτό το διάστημα, ένα μεγάλο τμήμα της νεοσμυρνιώτικης κοινωνίας αντιμετώπισε με συμπάθεια το εγχείρημα. Στήριξε την καμπάνια υπογραφών, ήρθε κοντά μας αλλά δεν ξεπέρασε τις λογικές ανάθεσης και τα κυρίαρχα πρότυπα, μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία (οικονομική κρίση, έλλειψη ελεύθερου χρόνου κ.λ.π.).
Δυστυχώς όμως μια πολύ μικρή ομάδα εκ των συμμετεχόντων ανέπτυξε λογική ιδιοποίησης του χώρου. Αγνοώντας από το Σεπτέμβρη και μετά τις αποφάσεις της συνέλευσης, θέλησε να μετατρέψει τον Ελεύθερο Γαλαξία από ανοικτό και δημόσιο κοινωνικό χώρο σε κλειστή κατάληψη στέγης. Οι προσπάθειές μας να τους μεταπείσουμε με πολιτικά επιχειρήματα, και όχι με οργανωτικά μέτρα, απέβησαν άκαρπες. Συνειδητά ή ασυνείδητα οδήγησαν την κατάσταση στον εκφυλισμό, με συνέπεια να αναγκαστούμε στις 3/11/2009 να αποχωρήσουμε, παρ’ ότι αποτελούσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία της συνέλευσης, προκειμένου να μην οδηγηθούμε στη φυσική σύγκρουση και τη χρήση βίας.
Για εμάς η κατάληψη δεν ήταν ένα καταφύγιο προσωπικών ή στενών πολιτικών επιδιώξεων. Προέκυψε από την ανάγκη επανοικειοποίησης και υπεράσπισης του δημόσιου χώρου που συστηματικά καταπατείται. Θελήσαμε μάλιστα ο Ελεύθερος Γαλαξίας να λειτουργεί με ανοικτές και συλλογικές διαδικασίες ως χώρος αλληλεγγύης και δράσης για τη νεολαία, τους ανέργους, τους εργαζόμενους, ντόπιους και ξένους. Αυτή την εικόνα του Ελεύθερου Γαλαξία θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή. Είναι αυτονόητο ότι θα είμαστε παρούσες και παρόντες για να τον υπερασπίσουμε από κάθε αρνητική εξέλιξη. Για να παραμείνει ένας πραγματικά δημόσιος, μη εμπορευματικός χώρος για τις ανάγκες της πλατειάς κοινωνικής πλειοψηφίας της πόλης μας.
Νέα Σμύρνη, 13/11/2009
Ανοικτή Συνέλευση Ελεύθερου Γαλαξία
/ http://eleftherosgalaxias.blogspot.com
