Οι μετανάστες μικροπωλητές δεν είναι πρόβλημα…αυτοί που διοικούν τους προκαλούν προβλήματα
Μέσα στον προηγούμενο μήνα, οι μετανάστες μικροπωλητές στην πλατεία της Νέας Σμύρνης δέχτηκαν 2 φορές βάναυση επίθεση από αστυνομικούς (δημοτικούς και μη), η οποία περιελάμβανε κατάσχεση της πραγμάτειας τους, εξευτελισμό και απειλές.
Οι μετανάστες μικροπωλητές δεν είναι μεγαλέμποροι, ούτε εγκληματίες, ούτε βέβαια απειλή. Στο εμπόριο στο δρόμο βρίσκουν μια (ισχνή) ευκαιρία για μεροκάματο, για οικονομική δραστηριότητα και κοινωνική ένταξη. Πίσω από τον καθημερινό αγώνα, κρύβεται ο φόβος, το άγχος, η καθημερινή ανασφάλεια για επιβίωση. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με όλους μας. Μόνο που στην περίπτωση των μεταναστών, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, με το κράτος και τα όργανα της τάξης να εξαντλούν την επιθετικότητά τους πάνω στους μετανάστες και τους εργοδότες να εκμεταλλεύονται ακόμα πιο άγρια την εργασία τους.
Καταδικασμένοι στην παρανομία με ελάχιστες διεξόδους νομιμοποίησης (η λέξη άσυλο στην Ελλάδα είναι πλέον ανέκδοτο, ενώ οι άδειες παραμονής χρυσοπληρώνονται), στριμωγμένοι από την αστυνομική βία και διωκόμενοι από τον κοινωνικό ρατσισμό, οι μετανάστες συνεχίζουν να παλεύουν. Χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά εγκαταλείπουν τις ρημαγμένες από καπιταλιστικούς πολέμους (πραγματικούς και οικονομικούς), χώρες τους, αναζητώντας καλύτερη τύχη στους «παραδείσους» της ανεπτυγμένης Δύσης. Αν καταφέρουν να ξεπεράσουν νάρκες στον Έβρο, απατεώνες δουλεμπόρους και λιμενικούς στο Αιγαίο, φτάνουν στην ευρωπαϊκή μας πρωτεύουσα.
Κράτος και αφεντικά αναλαμβάνουν το έργο της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης:
- δολοφονίες μεταναστών στην Πέτρου Ράλλη,
- συνεχής εξευτελισμός και βιαιοπραγίες από την αστυνομία
- κυνηγητό από τη δημοτική αστυνομία
- μεροκάματα του τρόμου σε επικίνδυνες δουλειές για ένα κομμάτι ψωμί
- επιθέσεις από φασιστικές και ρατσιστικές ομάδες
- καθημερινός κοινωνικός αποκλεισμός και απομόνωση
Για όλους αυτούς τους λόγους στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους μετανάστες μικροπωλητές και με όλους τους μετανάστες. Και η αλληλεγγύη μας αυτή δε γίνεται στα πλαίσια φιλανθρωπίας ή λύπησης. Είμαστε αλληλέγγυοι γιατί νιώθουμε ότι με τους μετανάστες είμαστε από την ίδια πλευρά, ότι η καθημερινή καταπίεση και εκμετάλλευση που δεχόμαστε όλοι, είτε στη δουλειά είτε στο δρόμο, είναι κοινή για όλους μας, έλληνες και ξένους. Η κρατική βία, η εργοδοτική τρομοκρατία, η απαξίωση της καθημερινής ζωής και η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν έχουν εθνικότητα ούτε και χρώμα.
Τα κοινωνικά κομμάτια που αγωνίζονται, όταν ξεπερνούν διαιρέσεις και προκαταλήψεις, μπορούν να καταφέρουν πολλά και αυτό ακριβώς έδειξε και η εξέγερση του Δεκέμβρη. Ξεπερνώντας λοιπόν την ξενοφοβία, τους εθνικούς και πλαστούς διαχωρισμούς, φτιάχνουμε από κοινού μια καινούρια πραγματική κοινότητα: αυτή που αγωνίζεται ενάντια στο υπάρχον.
Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε βάρβαρη και βίαιη συμπεριφορά κρατικών και δημοτικών αρχών απέναντι στους μετανάστες και δηλώνουμε ότι:
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ
Ελεύθερος Γαλαξίας/ eleftherosgalaxias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου